ARHIJEREJI KARLOVAČKE MITROPOLIJE

Patrijarsi German Anđelić, Georgije Branković i Lukijan Bogdanović (periodu 1882-1913) koji su sagledani knjizi, spadaju u red onih crkvenih velikodostojnika koji su svojim predanim i požrtvovanim radom ostavili dubokog traga u osmišljavanju i razvoju prečanske nacionalne politike. Crkveni velikodostojnici o kojima govori ova knjiga čine najznačajnije predstavnike srpske nacionalne i duhovne elite koja je u drugoj polovini XIX i prvim decenijama XX veka predstavljala srpski narod u Austrougarskoj. I dok se patrijarh German Anđelić otvoreno i javno potvrđivao opredeljenim da na sve načine učini srpsku nacionalnu ideju mogućom u okviru Monarhije ne libeći se pri tom da uspostavi saradnju sa Dvorom i mađarskim vladajućim krugovima od kojih je u najvećoj meri i zavisio javno-pravni status srpskog naroda, njegov kulturni, prosvetni i nacionalni život, Georgije Branković je u kulturno-prosvetnom i političkom životu pračana ostao upamćen kao autor brojnih arhijerejskih poslanica, političkih tekstova, aktivni učesnik na Crkveno-narodnim saborima, graditelj velelepnih crkvenih zdanja. Njegovim putem je isprva išao i poslednji karlovački patrijarh Lukijan Bogdanović najviše se dokazujući u pomaganju srpskih škola, siromašnih crkvenih opština, osnivanju fondova sa različitim socijalnim namenama. Knjiga je upotpunjena odabranim političkim tekstovima i arhijerejskim poslanicama.