VIŠNJE TREŠNJE

Prva knjiga pesama Đorđa Ivkovića pisana је jezikom neobičnog unutrašnjeg naboja koji prirodno razbija prepoznatljive okvire poetske forme. Кrećući se slobodno kroz široko polje asocijativnosti, usložnjavajući se u digresijama, često upornim, gotovo opsesivnim opisima Ivkovićev jezik ispisuje knjigu kiselo-slatkog ukusa: od prisnih prizora iz detinjstva, sa snažnom ali bliskom senkom oca, preko čudne, zaumne anatomije stvari, do tema otuđenosti i neuklopljenosti.