OSNOVNE ŠKOLE U ČAČANSKOM OKRUGU 1918-1945

Obrazovni nivo jednog društva ogleda se, pre svega, u razvijenoj školskoj mreži i optimalnom rasporedu i radu osnovnih škola. Međutim, u celoj Srbiji, pa i u čačanskom kraju, zbog odlaska stanovnika u gradove i pada nataliteta, škole u pojedinim selima prestale su s radom. Škole koje su imale i po nekoliko stotina učenika tokom tridesetih i četrdesetih godina 20. stoleća, danas okupljaju samo tri, četiri ili desetak učenika, što je posledica višedecenijskog napuštanja sela i odlaska u gradove, pogotovu onih u brdsko-planinskim područjima.Ranije je dolazak učitelja u seosku školu značio da selo sledi put civilizacije. Učitelj je u seoskoj školi, pored učenja, svestranog vaspitavanja dece i omladine, učestvovao u životu i radu seoske zajednice, a njegov odlazak i gašenje škole bili su znak da se selu kao zajednici bliži kraj i da je prepušteno laganom umiranju. Dakle, seoska škola značajna je kulturno-prosvetna ustanova. Učitelj u seoskoj školi je, pored učenja i vaspitavanja dece i odraslih, provodio vreme sa seljacima u kući i na njivi, na svadbi i na sahrani, bio je ugledan gost na porodičnoj slavi, savetnik za unapređivanje gazdinstva, čuvanje zdravlja i autoritet u tumačenju političkih zbivanja. Jednom rečju, i učitelj, i vaspitač i prosvetitelj, poštovan i voljen.