DOBRICA ĆOSIĆ: IZMEĐU POLITIKE I KNJIŽEVNOSTI

Ćosić je značajno ime srpske kulture i društva. Činjenica da se on pojavljivao kao autor književnih i publicističko-političkih tekstova upućuje na razmatranje njegovih različitih društvenih i spisateljskih uloga. Književno stvaralaštvo i politička publicistika razikuju se po ciljevima, sredstvima, uslovima, vrednostima i normama. Književni i politički tekstovi imaju različite unutrašnje svrhe: umetničko-estetsku; odnosno političko-pragmatsko-interesnu. Književni tekst koristi estetski jezik, a politički delujući i propagandistički. Prvi teži uživanju u lepom, drugi hoće da utiče na ponašanje drugih ljudi. Književni tekst nastaje u tišini i dubokoj koncentraciji, politički u vatri socijalnih strasti i željenih političkih odnosa. Vrednosti i norme u književnosti su tradicijskog karaktera, a to znači da se uvek stvaraju u okviru neke tradicije bilo njenim nastavljanjem, bilo napuštanjem. U političkom pisanju presudne su društvene vrednosti kojima se teži i pragmatski (i opšti) interesi što se ostvaruju, a za takvo delovanje ne postoje stilovi i njihovo napuštanje ili prihvatanje.