SRBI I ANTIPATRIOTIZAM

Antipatriotizam je politička i društvena pojava koja se može prepoznati u većem ili manjem obimu u svakoj naciji, pa tako i u srpskoj. Pojavljuje se u raznim oblicima: od pisanih i usmenih ostrašćenih iskaza o sopstvenoj naciji, (ne)organizovanog delovanja pojedinaca i grupa protiv patriotski opredeljenih građana i demokratski birane vlasti do otvorenog stavljanja na stranu inostranog neprijatelja. Osnovno obeležje antipatriotizma je „snažna zainteresovanost za razaranje“ sopstvene nacije, njenih institucija, vrednosti i značajnih ličnosti.

Srpski antipatriotizam je samo jedan od oblika istorijskog i aktualnog odnosa pojedinaca, društvenih grupa i političkih partija prema državi i naciji.

Istorija srpskog naroda beleži priličan broj imena onih koji su se isticali antipatriotizmom u raznim oblicima, odnosno pripadali su u raznim oblicima onim Srbima koji su, da se poslužim rečima Nikole Makijavelija „više voleli da njihova otadžbina bude porobljena nego slobodna“.

Zagonetka je u tome što se u različitim isotrijsko-političkim i društvenim epohama održava, obnavlja antisrpski način mišljenja i ponašanja u delu srpske nacije. Ovo saznanje ne sme da vodi u defetizam ili nacionalnu malodušnost već u njemu treba videti podsticaj za angažovanu patriotsku misao i delovanje. Antipatriotizmu može da bude prava prepreka snažna, iskrena i uverljiva patriotska svest i delo.

– Autor

Naša tragedija narodna zaista ne dolazi od ratovanja sa neprijateljima spoljnim, nego od opevane tzv. narodne nesloge.

– Miloš Crnjanski