ZANOSI I PRKOSI STANISLAVA VINAVERA

Razmišljajući kako da sačinim knjigu književnoistorijskih i kritičkih tekstova o Stanislavu Vinaveru, kao dodatnu (18) Delima Stanislava Vinavera, a da ona pritom bude valjana slika o njegovom sveukupnom delu, suočio sam se sa velikim brojem tekstova koji bi se morali naći u antologijskom izboru. Ipak, i najlakše i najjednostavnije mi je bilo da se opredelim za naslov: Zanosi i prkosi Stanislava Vinavera. Potom sam se odlučio da u knjigu uvrstim prevashodno sintetičke tekstove o svim tipovima Vinaverovog stvaralaštva. Nažalost, ispostavilo se da su najbrojniji prilozi o njegovom kritičko-esejističkom angažmanu, slede oni o poeziji (ova dva segmenta čine najobimniji deo ovog izbora!), i napokon, o parodijama. Dodatni problem i u ovoj verziji hrestomatije predstavljale su do sada objavljene knjige i zbornici (Pavle Zorić: Stanislav Vinaver kao književni kritičar; zbornik radova Književno delo Stanislava Vinavera; G. Tešić: Prkosi i zanosi Stanislava Vinavera – iz ovih celina nije preuzet nijedan tekst osim iz knjige Parodije Stanislava Vinavera kao kritički govor Milice Seljački Mirković). Napomenuo sam da je ovaj zbornik sačinjen od sintetičkih (mahom obimnijih) studija i rasprava koje su posvećene ili sveukupnom delu, ili pak pojedinačnim tipovima Vinaverovog stvaralaštva.(Gojko Tešić)Ne možemo revalorizovati stvaraoca a da ne prevrednujemo i njegov kulturni kontekst. U Vinaverovom slučaju to je značilo: da se bar okrznu nekadašnji normirači, opadači, zla sejači, režimnjaci, sebičnjaci, površnjaci, lažni znalci. Pa ipak, čitaoci Vinaverovih parodija i prevoda, pre svega, a onda i pričâ, pesama, putopisa, eseja, kritika, ne vide tragiku koja je u oku istoričara kulture. Oni znaju onog drugog Vinavera, onu legendarnu figuru beogradskog kulturnog života koja sme sve da istraži, dovede u pitanje, ismeje ili uzdigne, onoga koji zna sve što se piše, radi i misli u belome svetu... Onoga što danonoćno guta knjige i rasipa mudre i humorne reči kod „Moskve“ i „Mažestika“. Onoga što neumorno sakuplja jezičke izraze od Crnotravaca sa gradilišta i dece sa beogradske kaldrme, trampeći ih za fišeke bombona i sladoled. Onoga što je umeo da prevodi sa svih jezika... Vinavera što sebi i drugima čita svet kao knjigu, zasenjen ćudljivim poretkom linija.Vinavera koji svoj život vodi kao roman i uvek bira istorijsku vetrometinu, onog što je prenebregao Bergsonovu i Poenkareovu ponudu da ostane na Sorboni kao asistent da bi za otadžbinu ratovao na Balkanu, onoga što je prošao Albaniju, video Oktobarsku revoluciju izbliza, osetio Nemačku u vrenju između dva rata, zarobljeništvo u Drugom svetskom ratu, pošto je odbio da se sa porodicom skloni u Ameriku. Onoga što je očarao Rebeku Vest. Taj drugi, nesagledivi, nesavladivi Vinaver za nas današnje je pravi.(Milica Vinaver Ković)
Prvom kolu Dela Stanislava Vinavera dodeljena je Nagrada za izdavački poduhvat godine na 57. Međunarodnom beogradskom sajmu knjiga.
Nagrada „ZLATNI HIT LIBER“ za izdavački poduhvat 2012.
Dela Stanislava Vinavera dobitnik su Specijalne nagrade na 21. Međunarodnom salonu knjiga u Novom Sadu.
Delima Stanislava Vinavera dodeljena je Nagrada za najbolji izdavački poduhvat na 10. Međunarodnom sajmu knjiga u Podgorici.