SAMURAJSKA ETIKA I MODERNI JAPAN

Jukio Mišima rođen je u Tokiju 1925. godine, u samurajskoj porodici. Godine 1944, po završetku srednje škole, dobija poziv da se, kao najbolji učenik, pojavi pred carem. Zatim je do 1947. godine pohađao studije prava na Carskom univerzitetu u Tokiju. Još kao tinejdžer bio je plodan pisac i pokazivao veliku raznolikost u pisanju, a njegov književni opus uključuje oko petnaest romana (od kojih su mnogi ekranizovani), trideset i tri drame, dva putopisa, mnogo eseja i bezbroj kratkih priča.
Mišima je čvrsto podržavao japanske tradicionalne vrednosti – nasleđe svojih predaka samuraja – i verovao da su te vrednosti bile ugrožene i narušene zapadnjačkim materijalizmom. Godine 1970, 25. novembra, na vrhuncu svoje brilijantne književne karijere, zapanjio je svet izvršavajući samoubistvo (harakiri), ritualnim rasecanjem stomaka.
Mišima je delo Samurajska etika i moderni Japan podelio u četiri celine: u prvoj, pod nazivom Hagakure i ja, Mišima se osvrće na svoje književne uzore i ističe delo Hagakure kao ono koje je izvršilo najveći uticaj na njegovo stvaralaštvo i život. U drugoj celini, pod nazivom Moj Hagakure, Mišima zapravo iznosi svoju kritiku posleratnog Japana i ističe značaj Hagakurea danas. U trećij celini, pod nazivom 48 bitnih načela Hagakurea, Mišima iznosi istorijske podatke vezane za život Đoćo Jamamotoa i zapisivača, Cunamoto Taširoa, poreklo naziva dela, glavne odlike spomenutog dela, kao i 48 glavnih načela koje tumači uz navode iz samog izvornika. Četvrta celina, pod nazivom Kako čitati Hagakure, zapravo je Mišimino poimanje smrti. U Dodatku je Mišimin odabir tekstova iz samog Hagakurea.