PREDEO SLIKAN ČAJEM

Roman-ukrštene reči, kako je Pavić odredio svoj Predeo slikan čajem, metafora je ukrštanja raznih života, raznih životnih priča i sudbina. Promenivši sopstveno ime, Pavićev junak menja i svoj identitet i kao da prelazi iz jednog života u drugi, iz jednog romana u drugi. Predeli koje tokom svog život ajunak oslikava čajem, slika su njegove duše, istorija njegovog života, ali isto tako oni su veza sa samom istorijom, sa prošlošću i tradicijom iz koje potičemo. Priča o stvaralaštvu, o porivu ka graditeljstvu i slikarstvu, koji najpre ne može da se ispolji, a potom stvara čuda, jeste priča o čoveku, o sticanju samopouzdanja, o ljubavi.
Bio je izabran za roman godine 1988 (nagrada "Mesa Selimovic"), a kao najcitanija knjiga dobio je nagradu Narodne biblioteke Srbije 1989.Uvećana sloboda izbora obeležava možda najupečatljiviji razvoj u onom što se naziva postmoderna književnost, trend koji će sigurno pomoći da izgradimo nikada dovršenu zgradu mogućnosti, koja se zove budućnost. Kada uđemo u tu zgradu, razume se da ćemo naći Milorada Pavića kako nas tamo već čeka, pošto je prispeo oko dve decenije ranije. On tu sedi zaposlen ponovo iščitavajući književno prekosutra.