LITERATURA I OPASNOST

Rukopis Gorana Korunovića pod naslovom Literatura i opasnost sačinjen je od kratkog uvodnog teksta i devet komparativno ustrojenih ogleda o srpskim, hrvatskim i bugarskim piscima XX veka, u širokom rasponu od Vladislava Petkovića Disa, Peje Javorova, Ive Andrića i Miroslava Krleže, do Zorana Ferića, Veselina Markovića i Milana Milišića.Pre podrazumevajući nego metodološki razvijeno obrazlažući komparatistički pristup odabranim autorima, odnosno modernoj i savremenoj književnosti južnoslovenskog kruga, Goran Korunović kao težište svog akribičnog, teorijski obaveštenog i interpretativno razuđenog pisanja, čini se, koristi „interdisciplinarnu optiku i pojačanu samosvest o sopstvenim ideološkim predubeđenjima i poetičkim preferencijama“, s akcentom na odnosu književnosti i filozofije kao onoj „tankoj granici“ koja od tumača traži „izlazak iz sigurnosti“ i stupanje u područje koje je označeno samim naslovom rukopisa i koje čitaoca poziva na učešće u nagoveštenoj i, valja reći, najvećim delom i uspelo ostvarenoj hermeneutičkoj avanturi.Reč je, dakle, o knjizi raznorodnih tematskih interesovanja, koja se kreću od filozofskih aspekata pesništva, preko imagoloških i rodnih, pa sve do ideološko-politički označiteljskih diskurzivnih praksi proznog stvaralaštva. Spajajući jedno staro-novo istraživačko područje, koje danas već nosi ime južnoslovenska komparatistika, i afinitet prema intertekstualnoj i interdisciplinaroj vizuri, Literatura i opasnost u prvom redu nudi konkretne interpretativne uvide koji proizlaze iz ovakvog opredeljenja, i koji je predstavljaju kao izraz svojevrsnog generacijskog osveženja na domaćoj književnonaučnoj sceni. Stoga je sa zadovoljstvom preporučujem za publikovanje i stavljanje na raspolaganje kulturnoj javnosti.Prof. dr Tihomir Brajović