HOFMANIJANA

I, kao što može da se nasluti, u interpretaciji Tarkovskog ne radi se samo o Hofmanovom dvojniku, niti isključivo o Hofmanovoj potrazi za samim sobom, već su nemački romantičar i sovjetski filmski reditelj u ovom scenariju doživeli kompletnu intimnu simbiozu: u sifilitičnom anarhisti i alkoholičaru Hofmanu pravoslavni nihilista i povremeni melanholični pijanac Tarkovski pronalazi mogućnost da progovori u prvom licu.