GRETA

Malo se danas ko seća jevrejske porodice Minh, a još manje njih govori o sudbini njenih članova i o njihovim zadužbinama. Ipak, uspomena povremeno oživi kroz reč i tako se, nenadano, pronađemo zapitni pred tragovima koje je istorija ostavila za nama.

Jedno takvo oživljavanje, rekonstruisanje kolektivnog sećanja, pronalazimo u romanu Greta, u kome pripovedanje otpočinje neposredno pre nerazjašnjene smrti Julijusa, najstarijeg brata porodice. Ta će smrt biti vesnik smenjivanja nemilosrdnih vlasti, čijom će voljom doći do urušavanja i uništavanja svega što su Minhovi stekli, i onoga što su Julijus i supruga Greta, kao dobrotvori, izgradili na Rtnju.

Ne treba, verovati da ćemo u središte Grete pronaći kakvu činjenicama prigušenu, uzburkanu povest o herojskom sutonu ili pak o gorčini istorijskih previranja. U srcu Grete nalazi se Greta. Ona je simbol i ključ kojim se ovo delo odgoneta. Zato se pred nama nalazi mnogo više od istorijskog romana, jedno duboko refleksivno, značenjski izbrušeno štivo; fragment istorije naroda, da, ali i čitava istorija jedne suštinski tragične junakinje.