GODINE LAZARA: KAZIVANJA JEDNOG KAŠTELA

Ovaj roman jeste hronika jednog vremena, kao i svedočanstvo o ljudima koji su stvarno postojali, a njihov trag i punoća ljudskosti ostaje zabeležena među ovim stranicama.

Kada dva veka dugo postojanje dinastije Lazar ostavi neizbrisive tragove urezane u zidine velelepnog kaštela u Ečki, ovo zdanje ostaje kao večiti spomenik istorije jednog mesta, na čijim zidovima se čitaju dani i godine svih njegovih stanara kao i onih koji su kroz njega samo prošli.

Pred sam kraj života, rodonačelnik porodice Lazar, testamentom ustanovljava pravilo nasleđivanja poseda po kome samo najstarijem muškom potomku ostaje sve. Kako je sam imao tri sina, posle njegove smrti, dolazi do niza intriga, zahvaljujući kojima posed prelazi u ruke srednjeg. Posle skoro osamdeset godina, Lukačev unuk svojim testamentom menja pravilo nasleđivanja poseda čime novi vlasnik postaje – žena.

Sukobe članova porodice, dobre i loše godine, smene vlasnika, pomno prati i beleži prvo sluga na posedu, zatim njegov sina – konjušar u kaštelskim štalama, i naposletku, unuk, baštovan kaštelskih vrtova.

Priča ispričana kroz vizuru posluge prati kako međuljudske odnose, mešanje različitih kultura, političko-istorijske promene, tako i sam život vlasnika poseda. Široka paleta likova, sačinjena od grofova, grofica, kneževa, kneginja, ali i sarača, ikonopisaca, gurbeta, šnajdera, boji jedan period, ispunjavajući ga arhitekturom, jezičkim razlikama, i svim onim što je potrebno da bi se stekla slika o jednom vremenu i mestu u Banatu.