GETE

Knjigu Gete sačinjavaju tekstovi iz zaostavštine jednog od naših vodećih germanista, posvećeni ključnoj figuri nemačke književnosti i kulture i jednoj od najznačajnijih figura u duhovnoj istoriji Evrope.
S obzirom na Gluščevićeve germanističke preokupacije, prirodno je da su se Geteova ličnost i delo nalazila u samom centru njegovih interesovanja, o čemu svedoči i činjenica da je prvi odeljak svog kapitalnog dela „Putevi humaniteta“, objavljenog u dve knjige, 1964. i 1965. godine, naslovio „Geteanska sazvežđa“. Kako ističe Milka Lučić Gluščević, Gluščevićeva životna saputnica i priređivač Glasnikovog izbora, interes autora „Puteva humaniteta“ za velikog Nemca mnogo je stariji od „Geteanskih sazvežđa“ i nije jenjavao do kraja njegovog života.
Imajući na raspolaganju nekoliko stotina stranica Gluščevićevih rukopisa posvećenih Geteu (koja su istovremeno predstavljala građu za planiranu kraću studiju o vajmarskom geniju, ali i sadržaj planirane obimne knjige u kojoj bi bila sabrana sva autorova saznanja o tvorcu Fausta, nastala tokom poluvekovnog istraživanja i promišljanja ), Milka Lučić Gluščević je sačinila izbor, imajući u vidu suprugovo interesovanje za ezoterijski aspekt Geteovog dela, vođena, kao proviđenjem, jednom beleškom, slučajno pronađenom na cedulji na zidu.
To je bio putokaz na osnovu kog je prezentovan ovaj pogled na Getea – iako stilski i poetički ne potpuno dovršen, svakako brižljivo hronološki sređen i izuzetno interesantan i podsticajan.