BOJE NEBA

„Imala je trideset sedam godina i poslednji deo svog života provela je u zatvoru.” Tako počinje roman Boje neba. Glavna junakinja, bivša pripadnica ETE, upravo puštena na slobodu, vraća se autobusom u rodni Bilbao. Pratimo je na putovanju koje je istovremeno fizičko, emocionalno i duhovno. Unutar ograničenog vremena, od sumraka do svitanja, i precizno omeđenog prostora, relacija Barselona-Bilbao, pruža nam se prilika da sa glavnom junakinjom taj put pređemo bez daha, put tokom kojeg se stvarnost prepliće sa snovima, što metafori o životu kao putovanju daje poetičnost.

Bernardo Aćaga (1951) pseudonim je najprevođenijeg baskijskog pisca svih vremena i dobitnika mnogih najprestižnijih književnih nagrada; pravo ime mu je Hose Irasu Garmendija. Celokupno svoje delo, prozu i poeziju, napisao je i objavio na „jeziku zemlje koje nema na mapi, ali koju, upravo zahvaljujući jeziku, nazivamo Baskijom”, kako kaže u jednoj svojoj pesmi. Aćaga se danas širom sveta svrstava među nezaobilazne autore 21. stoleća. Roman Boje neba prvo je Aćagino delo prevedeno na srspki jezik