AZBUČNE MOLITVE

„Azbučne molitve Zorana Đerića predstavljaju svojevrsnu pesničku genezu, autobiografiju, ali ne ni samo pesničku. Zatekao se pesnik i u skučenim prostorijama, kao i na širim geografskim potezima, uglavnom evropskim, krećući se u pravcu unutrašnjih prostora, u kojima se prepoznaju njegove ranije teme i opsesije – dom i bezdomnost, izgubljenost, đubrište, priroda, književnost itd… Đerićeva pesnička vizija uazbučava se u molitvu svetu i molitvu za svet“ – napisala je Lidija Mustedanagić.